5yıl kadar önce, sokak köpeği iken peşime takılıp benden ayrılmayan ve hala da bizimle birlikte yaşamını sürdüren can dostum “ Kezban” ı hepiniz hatırlıyorsunuz. Aradan geçen zamanda sahiplendim ve bütün aşılarını yaptırıyorum. Artık onunda bir kimliği var. Bu can dostum her şeyi hak ediyor çünkü.

      Ancak geçen hafta Cuma günü, köpeğim Kezban ile beraber çıktığımız akşam gezintisi sırasında araba çarptı.  O an benim için yaşam durdu sanki, inanır mısınız üzüntümü tarif edemiyorum. Babam veterinere götürdü tedavisi yapıldı. Çok şükür şu anda iyi gibi , hafta sonuna kötü bir başlangıç yapmıştım. Kaza geçirmiş olmasına rağmen, beni yalnız bırakmaması karşısında duygulandım ve gözlerim doldu.

Ben de  köpeğim de yaşadığımız olayın şokunu üzerimizden atamadık,  aklıma geldiği zaman elim, ayağım titriyor can yoldaşımın ise halen canı yanıyor.

Ben köpeğimle beraber aynı dünyayı paylaşmaktan mutluyum, Yaradan onu karşıma çıkardı. Evladım gibi benim için, inşallah bir an önce sağlığına kavuşacaksın.

      İnsanların hayvanlardan öğrenecekleri çok şey var.  Sevgi, saygı, vefa , sadakat bu saydıklarıma bir insanda rastlamak zor. Karşılıksız sevgi böyle bir şey.

      Gelelim çarpan aracın şoförüne , çarptıktan sonra durdu, üstünkörü  baktı,  bir şeyi yok dedi gitti üstelik tanıdığım biri. İnsanda biraz merhamet olacak, bir daha ne aradı ne sordu. Lütfen araç kullanırken daha dikkatli olalım,  hele şehir içinde daha fazla. Çünkü dikkat hem sizi hem karşı tarafı hayattan koparabilir, sevdiklerimizden ayırabilir.