İnan can dostum,

Dost dosta kavuştuğu zaman,

Gözlerimiz dolacak,

Öz yurdumuzda Paryalık

Elbette bir gün Son bulacak

Yıllardır Muğla’nın gitmediğim ilçesi, gitmediğim vilayeti kalmadığını fark ettim.

Bu gittiğim yerlerde, gram Muğlaspor namına bir söylem hiç duymadım. Siyasetçilerin hiçbiri Milletvekili adayı veyahut belediye başkanlığı adaylık süreçlerinde vaatlerinin içerisinde Muğlaspora sahip çıkacağız demiyorlar. Son zamanlarda Cumhuriyet Halk Partisi Menteşe Belediye Başkanı Bahattin Gümüşten, başka deplasman ev fark etmeksizin gelen bir siyasiyi maalesef bu gözler Görmedi. Zaten tribünlerde bir önce ki Pazar ki maçta bu duruma tepkilerini koydu.

Sadece, siyasiler değil Muğla’dan Muğlalı olupta nice para kazananlar, Muğlasporu görmezden gelmektedir. “Aman bana ne ya” DEYİP KEYİFLERİNİ SÜRMEKTEDİRLER.

Dışarıdan gelen elin oğlu olarak tabir ettiğimiz, insanlar ise Muğlaspora Muğlalıdan daha çok sahip çıkmaktadır. Biz Muğlalılar oturduğumuzda rakı sofralarında, dünyayı yönetiriz amma iş faaliyete geldi miydi, o laflardan eser bile kalmaz maalesef. Ben nice dışarıdan gelmiş iş insanı tanıyorum. Muğlaspora destek olan, geçenlerde bu destekçilerden biri olan genç iş insanı fahri keleşle ayaküstü, sohbet etme şansım oldu. Direk sordum, ”neden Muğlaspora destek oluyorsun” diye. “O da abi ben bu Muğla’dan ekmek yiyorum, Muğla’nın takımına da sahip, çıkmak boynum borcudur”, dedi. Fahri keleş kardeşim, Muğlalı değil ama Muğlalıdan daha çok Muğlaspora sahip çıkmıştır. Kim ne anlarsa anlasın. Biz şapkamızı Ne zaman Önümüze Koyacağız. EFENDİLER!

Bende doğma büyümeli atadan Muğlalıyım, hayatımın belli dönemlerinde hep Muğlaspor için Her alanda gücüm yettikçe, Mücadele etmişimdir. Şimdi Parya olan, Bir adamın Mücadelesi, Parya Muğlaspora ne katkısı olabilir. Peygamberlerden birinin evi yanmaktaymış, Bir garip karınca su taşımakta yanan eve, bunu görenler karıncaya sormuş, senin bu su taşımanın ne faydası olacak ki, sen bir damlayla yangını söndüremezsin demişler. O da olsun, hiç değilse tarafım belli demiş. Velhasıl kelam bende bir karınca misali, Mücadele etsem de bu yoldan ölmek var dönmek yok. TARAFIM MUĞLA VE MUĞLASPOR.

Başkan Ali Çakır bu yönetimi geçen sene ortasında, bitmiş bir halde aldı. Bunu sağır sultan bile biliyor. Küme Düştü düşecekti, derken takımı kümede tutmayı başardı. Ali başkan benden bu kadar, diyebilirdi. Demedi oda fahri keleş gibi benim Muğla’ya ve Muğlaspora ahde vefam var dedi. Taşın altına elini değil, tüm benliğini koyarak bu senede takımın başkanı olarak görevine devam etti. Ali başkan bu kadar olumsuz, duruma rağmen takımı şampiyonluğa oynayan bir seviyede tuttu. Bu kadar olumsuz durumda bunu başarmak, harbiden takdir edilesi bir meseledir. Muğlaspora kaynak lazımdı, en iyi futbolcumuzu satmak zorunda kaldı. Muğlaspora destek gecesi düzenlendi. Her gün restoranlarda rakı sofrası kuran goca Muğlalılar geceye Maalesef gelmedi. Neymiş gecenin ücreti çok pahalı imiş. Her gün bu 500 TL’yi bozuk para misali, harcayanların bunu söylemesi çok garip.

Muğlaspor tam destek gören, Bir Kulüp değil maalesef. Bu konuda çok ciddiyim. Hem maddi, hem manevi olarak sosyal medya ve gerçek alanda maalesef Muğlasporu savunan iki elin parmağını geçmemektedir. Muğla şampiyonluğa oynuyor, ne kadarda son haftalarda alınan, sonuçlar iyi olmasa da artık kendimize gelme vakti gelmiştir. Bu başarısız sonuçlar, Teknik Direktörümüz benim gözümde Muğlasporun Fatih terimi, Egemen Urhan Hocayla yolların ayrılmasına sebep olmuştur. Yerine ise yardımcı antrenörümüz Halil evren Şentürk Getirilmiştir.

Deplasmanda 2-0 yenildik, dünde evimizde oynanan maçta 1-1 berabere kaldık. Hakem hataları çok oldu. Ofsayttan golümüz verilmedi. Ceza sahasında müdahaleye bizim lehimize penaltı verildi. Hâl böyle olunca şampiyonluk iddiamız azaldı.

Destek olmadıktan sonra, bu bile başarı kimse kusura bakmasın, tribünde insan sayısı çok azdı. Sanki herkes tiyatro izlemeye gelmişti. Yani takım kötü gittiğinde, neden herkes çekilir bir köşeye anlamış değilim. Artık biz ne zaman şapkamızı önümüze koyacağız.

Muğlalı olarak bu durum beni çok üzüyor, lakin elimizden bir şey gelmiyor. Bir gün Muğla spor güzel günler görecekte biz o günleri görecek miyiz, şüpheli maalesef.

Bu senede bitti, önümüzdeki sene ne olursa olsun, tüm Muğla’nın bileşenleri ali çakır başkana destek olmalı ve bu sefer şampiyonluğa gerçekten inanılmalıdır.