Çantamdan kulaklığımı çıkardım (nasıl oluyor da çantada bu kadar karışabiliyor acaba diye kendi kendime söylendim). Uzun uğraşların ardından kullanılabilir bir hale getirdikten sonra, başladım en sevdiğim müzikle yürüyüş yapmaya. Bir süre sonra yalnızca çalan müziğe, adımlarımın ritmine ve yolun sonuna odaklandığımı fark ettim.  Zira pek çoğumuzun yaptığı hatalardandır, yolda olmanın güzelliğini unutup yolun sonuna odaklanmak. Bu sebeptendir ki pek çok şeyi gözden kaçırırız. 
Sonra durdum, önce müziği kapattım ardından ezbere yürüdüğüm yola şöyle bir baktım. ‘Görmeden’ nasıl yürüdüm acaba dedim, onca zaman bu yolu?
Sahi ‘görmeden’ nasıl ezberliyorsunuz yürüdüğünüz yolu?
Ve yalnızca bakarak nasıl yürüyorsunuz, ‘görmeden’ ezbere bildiğiniz yolları? 
Doğum ile ölüm arasındaki yol olan, adına ömür dediğimiz anların toplamından bahsediyorum aslında.
Ezbere yürüdüğümüz yollar gibi ezberlerle tüketiyoruz çoğu zaman ömrümüzü. 
Ve pek çoğumuz bu ezberlerimizin neler olduğunun farkında bile değiliz. 
Farkında mısınız? 
Yaşama dair ezberleriniz neler?
Sorgulamadan kabul ettiğiniz değerleriniz hangileri?
Yaşamınızın ‘ipleri’ kimin elinde?
Ve o ‘iplerin’ yaşamınızdaki fonksiyonu ne...?

Yol ve yolda olmak üzerine pek çok şey söylenmiştir aslında pek çok kimse tarafından. Bunlardan birisi de Oruç Aruoba’dır ve  şöyle der; 

“ Yola çıkan kişi, hep yalnızdır gerçi, ama (yanında, onunla birlikte yürüyenler bir yana bırakılsa bile), hep bir önceki yerinde bıraktıkları ve bir sonraki yerinde bulacakları, yanındadır, onunla birliktedir -‘yalnız’ değildir yani, tam anlamıyla…”

O halde  yürürken size eşlik edenler kimler?
Yolunuzdaki güzellikler neler?
Yolun sonunda ummuduğunuz ne olabilir ki yoldaki güzellikleri görmezden gelmenize değsin?

***
Daha pek çok soru sorulabilirdi aslında. Ama yoldaydım, bu kadarıyla yetindim. Çünkü bu yazının bir kısmını yolda yürüyüş yaparken yazdım ben. İki dakikada bir kafamı kaldırıp baksam da; önüme, sağıma ve de soluma, o iki dakikada kaçırdıklarım nelerdi acaba? diye arkama dönüp bakmadım da değil. 
Zira deneyimlemek istedim, yoldayken yolda olmanın bir deneyim biçimi olarak yazılabildiğini  ama yolun tamamının güzelliğinin yazılamadığını.