Altı yıl kadar önce, engelliler yararına yapılan bir etkinlikte arkadaşlarla tanışmıştım. Kısa tanışma faslının ardından aramızda sohbet koyulaştı, sanki kırk yıllık dost gibi,  daha sonra da birbirimizi arayıp sormaya devam ettik.

Geçen hafta Cuma günü bu arkadaşlarım bana sürpriz yaptılar,  Engelli olmalarına rağmen aradaki mesafeleri aşarak beni ziyarete geldiler , çok mutlu oldum, ama bu güzel ziyaret maalesef kısa sürdü gittiler. İnsanoğlu şu kısacık hayatta iyi insanlar biriktirmeli, yaşamını sağlam dostluklar üzerine kurmalı.

Bayır’da da engelli bir abim var, onun yanına gidip geliyorum sohbet ediyoruz. Birbirimizin sorunlarına çözüm bulmaya çalışıyor, kısa bir süreliğine de olsa kendimizi stresten arındırıyoruz. Fiziki anlamda her istediğimiz zaman bir araya gelemesek de telefonla veya sosyal medya üzerinden görüşebiliyoruz. Yüz yüze görüşmek elbette daha doyurucu oluyor.

      Bahsi geçen arkadaşlarım beni daha önce de ziyarete gelmişlerdi. İnsan ilişkilerinin bireyselleştiği, hatta yozlaşmaya yüz tuttuğu bir dünyada sevginin her şeyin üstesinden gelebileceğinin kanıtıdır bizim dostluğumuz...

      Dünyayı sevgi kurtaracak .

Sevgiyle kalın.