Sevgili okuyucularım ben yazı yazmayı çok seviyorum yazı yazmak beni rahatlatıyor yazarak iyileşiyorum kalbimden geçenleri kağıda  kaleme anlatıyor, onlarla dertleşiyorum .

Perde arkasında kendime bile anlatamadığım ne varsa hepsi yazı ile beraber uçup gidiyor sanki dertlerim sıkıntılarım hiçbir şey kalmıyor .

Bu güne kadar kendimi soru yağmuruna tutum hep hayatla kavga ettim neden yürüyemiyorum diye şimdi düşünüyorum da madem bedenim ayağa kalkamıyor ruhumu uçurmanın vakti gelmiş kıymetli dostlarım siz ne diyorsunuz bu konuda?

Yazı yazmak bana engelli olduğumu bile unutturuyor bambaşka bir dünyaya gidiyorum sanki ayaklarım yere basmıyor uçuyor adeta kendimi özgür hissediyorum.

Kendimi mutlu etmek için denemediğim yöntem kalmadı resim yapmayı denedim olmadı ahşap boyama yapabilir miyim acaba dedim sonra ondan da vazgeçtim mutluluğu yazmak da buldum.

Size ne iyi geliyorsa onu yapın müzik mi iyi geliyor o zaman şarkı söyleyin yalnız kalmak mı istiyorsunuz doğa da yürüyüş yapın ama kendinizi dinlemeyin kendinizi dinlerseniz hayat çekilmez hale gelir memnuniyetsizlik başlar.

Mutluluğu uzaklarda aramayın bazen yanı başınızda bile olabilir küçük bir tebessüm insanın mutlu olması için yeter.

DİPNOT Kurban Bayramınızı en içten dileklerimle kutlar hayırlara vesile olmasını temenni ederim.

Sevgiyle kalın